„Историска одлука на Српската православна црква, удар за Вселенската патријаршија“ смета Зоран Чворовиќ, професор на Правниот факултет во Крагуевац, оценува дека одлуката на Собранието на СПЦ „донесена со цел да се стави крај на македонскиот раскол има историско значење“, пренесуваат српските медиуми.
Одлуката е важна за МПЦ-ОА и за сите помесни православни цркви, но и за православните Словени, истакнувајќи дека „нанесен е сериозен удар врз папистичките претензии“ на вселенскиот патријарх Вартоломеј.
„Пред сè, мора да се поздрави одлуката на Светиот синод „Македонска православна црква (МПЦ) да прифати автономија во рамките на СПЦ, која му беше дадена со акт на Светиот архиерејски синод на СПЦ уште во 1959 година“, изјави за Бета правниот историчар Чворовиќ.
Според него, „македонските владици конечно со толку децении покажале зрела канонска свест и пастирска одговорност за спасението на своето стадо“.
„Денешната одлука на Светиот архиерејски синод на Српската православна црква целосно ги поништи постапките на неканонскиот акт на Цариградската патријаршија од 9 мај, која ја призна „МПЦ“ како канонска црква“, рече Чворовиќ за одлуката на Вселенска патријаршија .
Тој нагласи дека тоа „нанесе сериозен удар на папистичките претензии на патријархот Вартоломеј и неговиот обид другите помесни цркви да ја признаат наводната апелациона јурисдикција на Цариградската патријаршија, врз основа на која беше донесен неканонскиот акт од 9 мај.
Тој исто така додаде дека „одлуката на Светиот архиерејски синод на Српската православна црква нанесе сериозен удар на уште една папска асипрација на ,,Фанар”, неговиот обид да ја присвои дијаспората на другите помесни Цркви“, бидејќи, за разлика од чинот на Вселенскиот Патријарх , со оваа одлука се признава автономна „МПЦ“ со јурисдикција на македонската дијаспора“.
Тој посочи и дека „прашањето за конечното име на Македонската црква Светиот архиерејски синод на СПЦ го поврза со договорот што ќе биде постигнат со сите помесни православни цркви, а не само со хеленските“.
Тој смета дека тоа е „значаен придонес за зачувување на единството на Вселенската православна црква, како и за единството на православните балкански Словени, а во исто време тежок удар за панелинските аспирации на фанариотите“.
Според него, за конечно да се воспостави „литургиско и канонско единство меѓу СПЦ и ’МПЦ’ како автономна црква во рамките на СПЦ, потребно е да се изменат одредбите од највисокиот организациски акт ‘МПЦ’, и да се усогласи со Собранискиот акт од 1959 година ги предвидува соодветните вистински и почесни права на српскиот патријарх“.
Дури потоа може да се каже дека процесот на нејзиното враќање во пазувите на Мајката црква е завршен“, рече Човоровиќ.
