Поповски: Дали на 30 септември ќе има причина да се слави?

Професорот и поранешен министер и пратеник од редовите на СДСМ, Никола Поповски во колумна за „Независен“ прави паралела помеѓу референдумот за независност од септември 1991 година и претстојниот со констатација дека нема да има потреба 30 септември да биде историски и да го славиме во иднина како оние денови од 1903 – 1944 – 1991 година ниту да го прогласуваме за државен празник.

„Конечно, доколку одлуката од референдумот е толку важна и со историска тежина како и оние од 1903 – 1944 – 1991, можеме ли јавно да се прашаме: дали на 30 септември некој ќе оди на гласање со музика, знамиња и непречена радост и дали обезбедувањето натполовична излезност и позитивно гласање ќе се слави со собирања, музика и говори по плоштадите и домовите или во објектите на највисоките државни институции?

Дали некој веќе купил шампањско?“, прашува Поповски, во колумна за „Независен“и продолжува:

„Ќе си дозволам малку да шпекулирам и да претпоставувам дека одговорот веројатно е – не. Би било добро да е така, бидејќи ќе нема многу причини да се слави денот кога се простуваме од нешто вековито и наше. Нема да има ни потреба тој ден да биде историски и да го славиме во иднина како оние денови од 1903 – 1944 – 1991 година ниту да го прогласуваме за државен празник. Придобивките од референдумскиот компромис можат да бидат позитивни и прагматични за иднината на оваа нација и држава, но секако тие не се од рангот на оние претходните и особено не можат да се одбележуваат и слават. Штом е така, тогаш септемврискиот референдум 2018 според својот дострел не може да биде продолжение на септемврискиот референдум 1991 година или на Илинден 1903 и АСНОМ 1944 година.

Ни приближно“, заклучува Никола Поповски.