Поранешниот американски државен секретар Хенри Кисинџер оцени дека Вашингтон ја отфрлил традиционалната дипломатија и, во отсуство на голем лидер, го довел светот на работ на војна со Русија и Кина поради Украина и Тајван.

„Ние сме на работ на војна со Русија и Кина за прашања чиишто сме делумно креатори, без никаков концепт за тоа како кризата ќе заврши или каде ќе не однесе“, изјави Кисинџер за The Wall street journal.

Кисинџер, кој сега има 99 години, оценува дека модерните американски лидери ја гледаат дипломатијата како нешто за што треба да имаат „лични односи со непријателот“, се обидуваат да ги трансформираат или осудат своите соговорници и не се обидуваат да го разберат нивното размислување.

Кисинџер смета дека САД треба да бараат рамнотежа меѓу себе, Русија и Кина. Според него, се што треба да направат САД не е да ги зголемат тензиите, туку да создадат можност, за да имаат некаква цел.
Тој ја елаборираше улогата на Западот во конфликтот во Украина во неодамнешната книга која ги профилира истакнатите водачи по Втората светска војна.

Според него одлуката на Русија да испрати војници во Украина како мотивирана од сопствената безбедност, бидејќи влезот на Украина во НАТО ќе го премести оружјето на алијансата на 480 километри од Москва.

Спротивно на тоа, ако Украина потпадне целосно под руско влијание, малку би се направило за „да се ублажат историските стравови на Европа од руска доминација“.

Дипломатите во Киев и Вашингтон требаше да ги балансираат овие грижи, вели тој во книгата.

Говорејќи за Wall Street Journal еден месец по објавувањето на книгата, Кисинџер остана на своето инсистирање дека Западот требаше сериозно да ги сфати безбедносните барања на рускиот претседател Владимир Путин и одби да потврди дека Украина еден ден нема да биде примена во НАТО алијансата.

Пред својата воена операција во Украина, Русија им ги претстави на САД и НАТО писмените контури за нејзините безбедносни грижи, кои беа отфрлени од двете страни.

Кисинџер, кој во доцните 1960-ти и раните 1970-ти водеше опсежни преговори со виетнамските комунисти дури и додека американската војска водеше војна против нив, рече дека современите американски лидери имаат тенденција да ја гледаат дипломатијата како „лични односи со противникот“. Дека гледаат на преговорите во мисионерска, а не во психолошка смисла, барајќи да ги преобратат или осудат нивните соговорници, наместо да навлезат во нивното размислување“.

Наместо тоа, Кисинџер изјави дека САД треба да бараат „рамнотежа“ меѓу себе, Русија и Кина. Овој термин се однесува на „некаков вид на рамнотежа на силите, притоа прифаќајќи ја легитимноста на понекогаш спротивставените вредности“, објасни Кисинџер.

„Бидејќи ако верувате дека крајниот исход од вашите напори мора да биде наметнувањето на вашите вредности, тогаш мислам дека рамнотежата не е можна“.

За време на претседателот Ричард Никсон, Кисинџер го оркестрираше американското дипломатско доближување до Кина во 1970-тите, потег чија цел беше да се одвои Пекинг од Москва и да се смени рамнотежата на силите во светот подалеку од комунистичкиот исток.

За време на претседателот Џо Бајден, САД ги гледаат како Кина и Русија ги продлабочуваат трговските и дипломатските врски.

Политиката на САД кон Тајван, со тоа што Џо Бајден јавно стави крај на двосмисленоста на Вашингтон од ерата на Кисинџер во врска со независноста на островот, а претседателката на Претставничкиот дом на САД, Ненси Пелоси, го налути Пекинг со посетата на Тајпеј претходно овој месец, дополнително ги затегна односите на САД со Кина и поттикна зголемување на воените активности. во тајванскиот теснец.

Кисинџер е истакнат застапник на реалполитичката школа за меѓународни односи, која ги става практичните интереси на нациите пред идеолошките позиции.

Сепак, неговото непристрасно гледање на надворешните работи му донесе и непријатели и пофалби.

Летово, украинскиот претседател Володимир Зеленски го осуди Кисинџер затоа што сугерираше дека Киев мора да прифати враќање на „статус кво анте“, откажување од територијалните претензии кон Крим и доделување автономија на Народните републики Доњецк и Луганск, како и барање мировен договор. со Русија како трета светска војна би била спречена.

Кисинџер подоцна појасни дека овие тврдења треба само привремено да се одложат за да се преговара за итен прекин на огнот, но Киев сепак го означи како непријател на Украина и го обвини за „ширење на наративот за руско-фашистичка пропаганда и уцена“.