Се чини станува реалност бугарската дипломатска офанзива, што вицепремиерката и министерка за надворешни работи, Марија Габриел, ја промовираше против предлог-резолуцијата на американскиот сенатор Мајк Браун за прогласување на месец септември за „Месец на македонско-американското наследство“.

Во САД септември прогласен за месец на македонско-американско наследство


Според обраќањето до Конгресот на САД од страна на „Здружението на потомци на бегалци и имигранти од територијата на Република Македонија и пријатели“, објавено во софиски Труд од 31 август годинава, офанзивата е започната.

На нацрт-резолуцијата S.Res.311 предложена од страна на сенаторот Мајк Браун 26.07.2023 годинаво Конгресот на САД, со која се предлага септември 2023 година да биде прогласен за „Месец на македонско-американското наследство“ и да се слави јазикот, историјата и културата на Македонските Американци и нивните неверојатни придонеси за САД, реагираат од споменатото Здружение во споменатиот напис во „Труд“.

Дека не се точни наводите дека „од 1880-тите, десетици илјади Македонци имигрирале во Соединетите Држави во потрага по граѓански слободи, човекови права, верски слободи, економски можности и безбедност како одговор на Илинденското востание од 1903 г. против Отоманската империја, Балканските војни од 1912-1913 година, Првата и Втората светска војна, Граѓанската војна во Грција од 1946 до 1949 година и комунистичката политика на Југославија“. 

Од Здружението велат декма „на овој начин не е засегнато само социо-културното наследство на Бугарија, туку и на Грција. Истовремено, навидум критикувајќи ја „комунистичка Југославија“, ги поддржува токму пропагандните тези што ги разви таа и Москва за вековното постоење на етничките Македонци и македонскиот јазик – изјави кои не одговараат на објективните факти“.

Од Здружението уште додаваат дека тоа било создадено од лица кои потекнуваат од групата од над 400 илјади бугарски државјани, потомци на бегалци или имигранти од територијата на денешна Република с. Македонија, кои пак се дел од околу 1,3 милиони бугарски граѓани кои се самоизјавуваат за своето потекло од географската област на Македонија.

Како заинтересирана организација која директно ги изразува интересите на дел од населението со потекло од денешна Северна Македонија, би сакале да го свртиме вашето внимание на фактот дека во наведениот период по 1980-тите, не беше можно да има етнички Македонци во Обединетите нации. Држави, па и постоењето на такви не е регистрирано во самата географска област на Македонија.

Според податоците од последниот попис во Отоманската империја во 1906 година, кои се официјални, откако оваа земја владеела со Македонија повеќе од 500 години, вкупниот број Бугари во неа изнесува 762.754 луѓе. Во исто време, Бугарите го претставуваа мнозинството од населението на поголемиот дел од територијата што денес е дел од Северна Македонија. До 1912 година, кога Отоманската империја владеела со географскиот регион Македонија, имало над 1.300 бугарски цркви со 73 бугарски манастири, 7 бугарски епископи и 1.310 бугарски свештеници, како и 1.370 бугарски училишта со 2.266 учители. Во исто време, ниту едно „македонско“ училиште или црква не постоело, ниту еден етнички Македонец не бил регистриран. Во овој период името „Македонци“ не било етнографски, туку географски поим, како, на пример, Тексашани во САД, се вели во написот објавен во „Труд“..

Според нив, посоченото во резолуцијата S.Res.311 како македонско „Илинденско востание од 1903 г.“ не ја опфаќа само територијата на Македонија, туку и територијата на Одринска Тракија каде никогаш не живеел ниту еден „Македонец“. Востанието за кое станува збор е кренато од една организација-Внатрешната македоно-одринска револуционерна организација (ВМОРО) и има една цел-воведување на општа територијална автономија во Македонија и Одринска Тракија. На сегашната територија на Република Бугарија востанието целосно ги опфаќа денешните Благоевградска, Смолјанска и Крџалиска област и делови од Пазарџиската, Пловдивската, Хасковската и Бурагската област.

Нивната заедничка вкупна површина е приближно колку територијата на денешната С.Македонија и Бугарија ги има сите основи да биде основна наследничка на делото на некогашната ВМОРО, дотолку повеќе што единствено во Бугарија нејзините идеи останаа неизвалкани“ се вели во обемната реакција од Здружението.